Федор Тютчев «Silentium» (Молчание – лат.)/
Fiodor Tiutczew «Silentium»
Представляем вашему вниманию стихотворение Федора Тютчева «Silentium» в исполнении Елизаветы Опанасенко, ученицы 3 класса Субботней школы Автономии «Полония», участницы XVI конкурса чтецов „Jestem Polakiem i jestem z tego dumny” в возрастной категории 16-20 лет.
Predstawiamy Państwu wiersz Fiodora Tiutczewa «Silentium» w wykonaniu Elizawiety Opanasenko, uczennicy 3 klasy Szkoły Sobotniej Autonomii Polaków «Polonia», uczestniczki corocznego XVI Konkursa Recytatorskiego pt. „Jestem Polakiem i jestem z tego dumny” w kategorii wiekowej 16-20 lat.
Fiodor Tiutczew «Silentium»
Milcz i zazdrośnie wśród milczenia
Zataj i czucia, i marzenia.
Niech w głębi ducha zatajone
Rodzą się i zachodzą one
Cicho jak gwiazdy w nocnym cieniu:
Wpatruj się w nie – i trwaj w milczeniu.
Jak sercu wypowiedzieć siebie?
Innemu jakże pojąć ciebie?
Będzież twa dusza zrozumiana?
Kłamstwem jest myśl wypowiedziana;
Ryjąc zamącisz nurt w strumieniu:
Ze źródła pij – i trwaj w milczeniu.
Umiej żyć tylko w sobie samym.
W twej duszy cały świat schowany
Dum czarodziejsko tajemniczych;
Hałas zewnętrzny je przekrzyczy,
Zbledną w gwarnego dnia promieniu:
Uchwyć ich pieśń i – trwaj w milczeniu!
Autor tłumaczenia jest nieznany
Autor tłumaczenia jest nieznany
Федор Тютчев «Silentium»
(Молчание – лат.)
Молчи, скрывайся и таи
И чувства, и мечты свои —
Пускай в душевной глубине
Встают и заходят оне
Безмолвно, как звезды в ночи, —
Любуйся ими — и молчи.
Как сердцу высказать себя?
Другому как понять тебя?
Поймет ли он, чем ты живешь?
Мысль изреченная есть ложь.
Взрывая, возмутишь ключи, —
Питайся ими — и молчи.
Лишь жить в себе самом умей —
Есть целый мир в душе твоей
Таинственно-волшебных дум;
Их оглушит наружный шум,
Дневные разгонят лучи, —
Внимай их пенью — и молчи!..