«Нерусская» история польских вареников «Русских» /
„Nierosyjska” historja polskich „pierogów ruskich”
Вареники являются неотъемлемой частью польской кухни. Многих иностранцев славянского происхождения сбивало с толку польское слово «pierogi», что означает «вареники». Каждый турист при посещении Польши планирует попробовать их, а почти каждый поляк регулярно их готовит на воскресный обед. Так откуда же взялось это название, если в России никто и не слышал о варениках «Русских»?
В Польше вареники «Русские» появились впервые в XIII веке, проделав долгий путь с Дальнего Востока через территорию Киевской Руси.
Когда территория нынешней Украины принадлежала Польше, вареники с творогом и картошкой, то есть вареники «Русские» назывались варениками «Польскими». В настоящее время на Украине эти вареники можно заказать как вареники «Польские». Только после II Мировой войны и потери Львова вареники стали называться «Русскими». Однако не на всей территории Польши это название прижилось сразу. Например, во Вроцлаве эти вареники еще долгое время назывались «Львовскими», так как в городе было очень много репатриантов с территории Кресов, для которых эти вареники были «своими», домашними, так называемой памятью о Родине.
Pierogi to nieodłączny element polskiej kuchni. Wielu obcokrajowców pochodzenia słowiańskiego było zdezorientowano polskim słowem „pierogi”, bo w języku rosyjskim to oznacza bułeczki z nadzieniem. Odwiedzając Polskę, każdy turysta planuje je spróbować, a prawie każdy Polak regularnie przygotowuje je na niedzielny obiad. Skąd więc wzięła się ta nazwa, skoro nikt w Rosji nigdy nie słyszał o pierogach ruskich?
W Polsce pierogi ruskie po raz pierwszy pojawiły się w XIII wieku, przebywszy długą drogę z Dalekiego Wschodu przez tereny Rusi Kijowskiej.
Kiedy tereny obecnej Ukrainy należały do Polski, pierogi z twarogiem i ziemniakami, czyli ruskie, nazywano pierogami polskimi. Obecnie na Ukrainie te pierogi można zamówić też jako pierogi polskie. Dopiero po II Wojnie Światowej i utracie Lwowa pierogi zaczęto nazywać „ruskimi”. Jednak nazwa ta nie zakorzeniła się od razu w całej Polsce. Na przykład we Wrocławiu te pierogi długo nazywano «lwowskie», gdyż w mieście było wielu repatriantów z terenów Kresów, dla których te pierogi były «swoje», domowej roboty, tzw. pamiątka z Ojczyzny.