Lody to deser, który szczególnie chętnie kupujemy późną wiosną i latem. Dziś mamy do wyboru setki różnych smaków, a lodziarnie wciąż prześcigają się w wymyślaniu nowych smaków — znane są już lody o smaku wina, whisky czy z dodatkiem bekonu. Co ciekawe, początkowo lody spożywano w zupełnie innej formie.

Czy chcą Państwo poznać historię najpopularniejszego deseru?

Czym są lody?

Lody to najpopularniejszy deser na świecie, który uzyskuje się poprzez zamrażanie masy uzyskanej z produktów mlecznych takich jak mleko spożywcze pasteryzowane, mleko w proszku, śmietanka, bądź wody z dodatkami smakowymi (dodatki tradycyjne — owoce, czekolada, bakalie, orzechy lub nietradycyjne — mięsne czy warzywne) lub zamrażanie masy złożonej z owoców, cukru i wody (w przypadku sorbetów). Powszechnymi dodatkami w produkcji lodów są także: jaja, bita śmietana, przyprawy smakowo-zapachowe, emulgatory, stabilizatory, barwniki, zagęstniki.

Historia — od starożytności do współczesności

Do niedawna powszechnie sądzono, że lody pochodzą z Chin, a do Europy recepturę ich przywiózł Marco Polo, jednak jak się okazuje lody były przysmakiem już w starożytnym Rzymie! Wówczas podawano je jednak w zupełnie innej formie niż obecnie. Popularne było wówczas spożywanie pokruszonego lodu z dodatkiem owoców. Można powiedzieć, że sorbety wynaleziono wcześniej niż klasyczne lody mleczne. W renesansowych Włoszech popularne było właśnie mrożenie lodów przypominających współczesne sorbety, które mrożono dzięki wkładaniu pudełka z sokiem owocowym w śnieg obsypany solą morską.

W kolejnych latach produkcja lodów stawała się coraz bardziej popularna, ale wciąż mogli pozwolić sobie na nie tylko najbogatsi. Mówi się, że lody rozpowszechniła w Europie działalność francuskiego dworu Ludwika XIV — podawano je tam bardzo często. Z czasem deser zaczął być promowany przez lekarzy jako remedium na wiele chorób, dzięki czemu zyskał jeszcze większą popularność. W wieku XIX zaprojektowano pierwszą maszynkę do lodów. Było to proste urządzenie, ale dzięki niemu z czasem deser rozpowszechnił się na tyle, że mogli go spróbować nawet najubożsi. Produkcja lodów przy użyciu maszynki była dość prosta — wystarczyło wlać masę do miski i przykryć ją warstwą lodu z solą, a następnie mieszało się całość do uzyskania odpowiedniej konsystencji. Zwykle trzeba było powtórzyć to kilkakrotnie zanim udało się ciekłą masę zamienić w stałą.

Dopiero wiek XX przyczynił się do rozpoczęcia produkcji lodów na większą skalę. Postęp techniki umożliwił przygotowywanie lodów bez konieczności zdobycia wcześniej lodu (dawniej lód pozyskiwano z rzek i jezior podczas mroźnych zim, cięto go piłami ręcznymi na mniejsze bloki i przewożono zaprzęgiem konnym do lodowni). Już w poprzednim stuleciu lody sprzedawano także na ulicach.

Rodzaje lodów

Wśród lodów można wyróżnić ze względu na konsystencję:

Lody włoskie — miękkie, zakręcone lody podawane najczęściej w wafelku. Są to lody średnio zmrożone i napowietrzane, dzięki czemu zyskują charakterystyczną konsystencję. Deser tego typu rozpowszechniono w pierwszej połowie XX wieku.

Lody amerykańskie — są podobne do lodów włoskich, ale charakteryzuje je większy stopień zamrożenia. Z tego względu są bardziej «zbite», także z wyglądu. Lody amerykańskie w Polsce nazywane się też wymiennie świderkami.

Ze względu na rodzaj surowca głównego dzielą się na:

Lody mleczne — o zawartości tłuszczu nie mniejszej niż 2,5%, wytwarza się je z mleka, jaj, cukru, wanilii lub innych dodatków smakowych i aromatycznych.

Lody śmietankowe — o zawartości tłuszczu nie mniejszej niż 8,5%. Lody te wytwarzane są podobnie jak lody mleczne, jednak od lodów mlecznych różnią się tym, że do ich produkcji używa się nie mleka, ale śmietanki. Dodatek śmietanki wynosi 20-30% w stosunku do ilości masy lodowej.

Lody owocowe — produkuje się je na bazie wodnego roztworu cukrowego. Otrzymany roztwór zagotowuje się, a następnie poddaje się ochładzaniu i zamrażaniu. W czasie zamrażania dodaje się uprzednio umyte, oczyszczone i rozdrobnione owoce lub przetwory owocowe. Lody owocowe nie zawierają tłuszczu lub zawierają jego śladowe ilości.

Lody deserowe — otrzymuje się przez formowanie kilku rodzajów lodów, kremu, bitej śmietany i owoców. W odróżnieniu od innych lodów są dwukrotnie zamrażane — w maszynie i w specjalnych formach. Zawierają nie mniej niż 14,5% tłuszczu. Znane są też jako cassate, plombiry, czy torty lodowe.

Lody mleczno-owocowe — podstawowymi składnikami są mleko, śmietanka, owoce i dodatki. Zawierają do 2,5% tłuszczu.

Sorbety — przygotowuje się je z soku owocowego, gotowanego z cukrem, następnie ucieranego aż do otrzymania konsystencji półpłynnej «pomadki». Sorbety można uszlachetnić przez dodanie odpowiedniego do użytku soku, likieru, wina.

Nietypowe lody

W wielu lodziarniach coraz częściej można znaleźć nietypowe smaki lodów. Wśród nich nie brakuje m.in. lodów z czarnym sezamem (dzięki niemu deser jest całkowicie czarny, przez co wzbudza niemałą sensację), lodów marchewkowych, pietruszkowych i koperkowych, lodów z popiołem kokosowym (podobnie jak w przypadku czarnego sezamu, popiół także nadaje deserowi efektowną, czarną barwę). W Grecji szczególnie popularne są lody, do produkcji których używa się wina deserowego, w krajach arabskich z kolei często można spotkać ten deser z dodatkiem wody różanej. Co ciekawe, w niektórych częściach świata można też kupić lody rybne lub? o smaku wołowiny. W Polsce coraz większą popularność zdobywają lody mięsne, a szczególnie te z kandyzowanym bekonem.

Źródło: https://www.odzywianie.info.pl/kuchnia/artykuly/art,lody-historia-najpopularniejszego-deseru-rodzaje-lodow.html